Hoe het met me gaat? Door te verhaal te schrijven en te delen hoop ik er kracht uit te halen. Hieronder een diepe update van hoe het met mij gaat.

Flow5 bij de Poeziebus Zwolle. Ik was contactpersoon Poëziebus Halte Leeuwarden. Zo ging ik een extra dag verder mee. Freestyle rap over passies.

Waarnemingen
Bij mijn waarnemingen ben ik mentaal en fysiek moe. Uitgeput. Toe om op krachten te komen. Te herstellen van wat ik gedaan en gezien heb. Elke keer opnieuw de draad weer oppakken. Mensen en dingen die belangrijk voor mij zijn verlaten mij. Een hele hoop moois meegemaakt. Dromen verwezenlijkt.Maar ook minder leuke dingen. Die ik met me meedraag en niet van af kan zien te komen. Onplezierige momenten van huis uit meegekregen.

Bewustwording
Alles wat je als ouders niet oplost zal in een of meerdere kinderen terugkomen. Belangrijk is om mensen, kinderen, zo vroeg mogelijk tot bewustzijn te brengen. Of bewuster, want ook dat gaat in schillen.

Opa Syndroom
Ik ben vierentwintig. Heb naar mijn idee alles meegemaakt wat ik wil. Een soort opa syndroom. Voel me dan net een soort opa die al heel veel gezien en meegemaakt heeft. Ook voel ik mij tegelijk jonger en kinds; Verbaas ik mij over jongere groepen, generaties. En waar die staan.

Door het opa-idee dan ook wel eens de vraag aan mezelf: wat doe ik hier nog? Heb ik nog niet genoeg gezien? Gebaseerd op wat ik, zie, meemaak en weet heb ik vaak het idee dat ik als het ware al boven de maatschappij uitsteek. Ik zie, snap en weet waarom het doet wat het doet. De motieven.
Het lijkt of ze stil staat. Niet veranderd. Waarbij mij de verbazing opkomt waarom ze niet meer snapt, begrijpt en tot uitvoering brengt. Bijvoorbeeld te zien wanneer een vrouw met dochter de Nieuwestad overgaat. Of de uitingen van tieners.

Mainstream multimedia
In muziek, Hip Hop, mainstream multimedia etc. valt me veel af. Veel mensen kiezen om met elkaar dezelfde realiteit te kiezen.En gebaseerd op wat een ander denkt hoe het hoort, mag ik radio-reclames, bill-boards, tv-series, tijdschriften, commercials etc. aanhoren. Waarmee je je omringt zal sterk neigen om ook tot jou realiteit te worden. Soap series, drama series, actiefilms, geweld, oorlog, etc noem maar op.

Waarom krijg ik van jongs af aan al films te zien die gaan over thema's als strijd? Waarom is oorlog en geweld mainstream. Waarom zijn veel machthebbers als vierjarigen; zonder leeftijdsdiscriminatie bedoel ik daar mee te zeggen: Waarom is de maatstaaf dat mensen dualistisch, egocentrisch, onwetend is? Waarom vindt men de eigen 'maatstaaf' 'beter' en waarom worden andere volkeren en groepen daar onderhevig aan? Zowel in de geschiedenis als hedendaags.Westerlingen die indianen vermoorden. Westerlingen die de consumptiemaatschappij naar andere werelddelen willen brengen.

Planeet aarde
Het is moeilijk om me welkom op aarde te voelen. Zoveel kan ik zien, horen en weten. Met nog steeds de verbazing waarom fundamentele inzichten niet al in de kinderperiode worden meegedeeld.Waarom ik eerst bijna twintig jaar een soort systeem tot mij krijg. Een manier hoe blijkbaar alle mensen uit mijn omgeving het leven beschouwen.

Hopend
Hopend op de paar die me nog volgen. Terwijl ik het schrijf. Terwijl jij het leest. En nee, ik heb de rebus nog niet opgelost. Hoe ik profijt uit deze inzichten haal. Het is eigenlijk een droom. Meer zien, meer weten, meer kunnen redeneren dan een ander. Maar, nee. Daar zijn 'vakjes' en pietje precies papieren voor bedacht. Ondanks een afgeronde HBO, en al had ik helemaal geen, komt men te kort. Het gaat om 'ervaring', een leeftijd die dat kan bewijzen, de juiste papieren; waarvoor overal iets specifieks voor wordt gevraagd, en ...

En ja, wat nog meer? Is het normaal dat mensen zich hopeloos voelen met hun talenten? Is het normaal dat mensen worden geweigerd voor een passende masteropleiding, oftewel dat het overkomt of er discriminatie is wanneer iemand zijn talenten voor de 'maatschappij' wil inzetten? Alom om slechts een positie in te nemen om wat te doen met wat diegene al ziet en weet.

Tot slot
Is het normaal dat er bureaucratie en angst heerst? Zowel in bevoegdheden, onderwijs als de sociale sector? Als ik dan wel een beetje materialistisch mag wezen. Dan het volgende. Waarom zijn het gros van de functies die ik kan, talent voor heb, in getraind en geoefend ben onbetaald? 'Het is vrijwilligerswerk, maar dat geeft niet. Ga maar op straat leven. Daar pas je wel bij.'

Mijn conclusie / een diesel
Het antwoord zit nog steeds in mij. Waarschijnlijk heb ik nog donkere energieën in mij zitten. Die voor een deel deze 'bad-fortune' aantrekken. Die ervoor zorgen dat ik mij soms verlaten en klaar voel. Dat ik gebeurtenissen naar me toe trekt.

Ik zie alleen nog niet goed waar m'n altijd positivisme tot geleid heeft. Althans voor een splitseconde. Ik heb mensen, ik heb fijne momenten en ik heb een prima leven. Ambities om nog voor te gaan. Ik heb nog aardig veel spanningen in mijn lijf. Ik ben voor een groot deel af van mijn acne. Het is nog steeds niet 'mijn tijd'. Een diesel die op gang komt. Gevoelsmatig een laatbloeier. Iemand die moeite heeft z'n emotie te tonen. Bij mijn weten komen wetenschappers en kunstenaars heel schaars voor hun 26e tot ontpopping; Bijvoorbeeld tot het uitbrengen van boeken.

p.s. Zondag 10 december sta in de finale van het Friese songfestival ''Liet''. Te Neushoorn, hoofdpodium. Kom ook en juich me naar de Europese Finale!

Mei de fourten yn it san, kalde kletser yn é han!