Net als het reizen door nederland gisteren/eereergisteren, lichtelijk tot mn verbazing, als eigen terrein, gebied, aanvoelt kwam ik ook Hongerije en daarmee budapest binnen. Niet een gebied buiten eigen comfortzone, buiten dagelijks terrein van betreden. Terwijl ik meende dat Friesland en Groningen me al voor een deel had opgeslokt. Als terrein van zijn. Met plezier zit ik in het vliegtuig dat optrekt. Hmm,,, jippie, he, ik zit weer in het vliegtuig. Kleine vier maanden geleden dat dat gebeurde wanneer je de tijd als chronologisch neemt.

Na een kleine drie maanden zat ik op de rand van verhuizen. Bijna kon ik een foto en bericht plaatsen. Drie maanden in Nederland, op Nederlandse bodem aanwezig. Nog lichtelijk gealieneerd en deels nog steeds in staat om dit terrein als buitenstaander, iemand met de ogen van buitenaf te bekijken.

Af en toe verbaas ik me over normen en waarden en reacties daaruit vloeiend.

Eerst neem ik het in me op als verbazing. Later grote kans dat ik het als normaal overneem.

Zo stonden ergens de microfoontjes nog aan en werd de spreker nog gehoord ging het verhaal. Hmm. Maar alles wordt toch uberhaupt al gehoord. Door bijvoorbeeld een God. Vreemd dan toch dat er dan zo'n aandacht wordt besteed aan wat een, medemensen horen.

Juist. Medemensen zijn erg beïnvloedbaar. Net als bij de opkomst van wwII waarin het volk gepaaid en gekneed werd als klei, zijn we daar als maatschappij, als mens, daar niet veel vandaan. Op langere termijn lijken we niet als mens, als eigen kiezend wezen te functioneren. Dat we geleerd hebben van wat er is gebeurd, dat lijkt me het grootste verschil dat we als mens minder makkelijk te pooien zijn. Hmm.

Lichtelijk met een heimwee en een periode achter me die als te kort kan worden beschouwd ben ik dankbaar voor wat ik deze periodes meemaak en wat deze plaats, Nederland, Europa, ... de wereld? me brengt.

In staat gesteld om Nederland slechts als m'n volgende bestemming te zien. Waarschijnlijk om.de zwart- , om.de drempel en daarmee het zwart-wit beeld te verkleinen. ..#. van hé ik ben weer in Nederland/hier/ombeschrijfbaar/ een omgeving die ik deels als stekelig ervaar. De westerse (?), wereldse (?), nederlandse cultuur als schip met volle zeilen. Volle zeilen in ontwikkeling, doorgroeimogelijkheden, of een plek waar we niet eens stil kunnen staan. Grote kans dat ik het op die manier omschrijf door het stukje reisen, reisende zijn in Maleysia en het contrast, met een vaste plek/ ## midden in de nl cultuur te staan en daar ook als pion als onderdeel in te functioneren. Zo had en heb ik een opleiding af te ronden. Het is denk ik meer dan alleen een pro-actieve houding.

Ik herinner toch wel een bepaalde rust, oase, stil gebied. Een ... tijdsarea waarin ik niet perse verlangens, grote ambities of : wensen had. Ik was, en ben vast wel weer : ), in staat om alles los te laten. Van zowel ambities als .. andere zaken (?). Ik denk dat ik uit een soort van handigheid ervoor heb gekozen om te handelen naar wat de omgeving me vraagt. Daarmee (oude) hobbies, als bijvoorbeeld film, heropgepakt.

Ik ben door veel veranderingen gegaan. Aanpassen. Van metropool naar dorp aan de rand van een stad, zo herinner ik me, ging met veel sociale aanpassingen gepaard. ###

(waarbij ik tevens vraagtekens ging zetten of het een dorp of stad begaat).

Ja, ik heb en doe best veel moeite om ; herstel:deed : ) inzet om het leuk te vinden.

Daarmee nog niet eens meegenomen m'n eigen persoonlijke ontwikkelingen en een omgeving die eerst vooral nog reageerde op je vorige ik. Daarmee jou in het kader plaatsend, van de relatie die je ten opzichte van elkaar, zij naar jou, en jij voor hen denken in te nemen.

# Het heimwee van net sloeg dan vooral ook op z-korea, Seoul. Ik merk dat het zijn in Budapest, Hongerije, waar ik een via een studiereis naar toe ben, me helpt

Verbazing; doorgroeiem

Gedaan; veel in nl.

Welkom in mn brein.

Volgende keer meer over het doorgroeien, en daarmee ook dat ik, in m'n ogen opmerk, dat het voor mij normaal is om door te groeien wua persoonlijkheid en zichtveld, waarbij die stappen...

Hmm..

##

[p.s had graag wat foto's toegevoegd met daaraan weer verhalen, doch lukt dat via deze wijze niet]

# af geschreven za ochtend colorhostel budapest,