Waar te beginnen, waar te beginnen. Zoveel gedaan, meegemaakt. Geleefd. Geleerd. Gedeeld. Vrienden gemaakt.

Inleiding

Veel heb ik gehoord dat mensen gaan reize voor ... mooie uitzichten, maar ook om er van te leren.

De culturen op de wereld te leren. Daarnaast om persoonlijk te groeien.

Als mensen reizen en het idee dat mensen naar een land trekken krijg ik interesse in wat er dan wordt geleerd, Meegemaakt wordt. Inzicht wordt gedaan. Vandaar dat ik zelf graag schrijf over bevindingen.

Ik zit er kopjes boven. Dus voor de minder geïntresseerde: je kan meteen doorgaan.

Perspectief & Afstand

Om te beginnen had ik allemaal analyses en bevindingen klaar. Zoals m'n veranderd perspectief op afstanden. Waarbij in de bus voor, wat was het?, acht uren ook maar een stukje is. Waar de mogelijkheid naar een ander land of andere stad te vliegen afstand meer tot een keuze maakt dan de afstand zelf.

Een stap verder. Dan kom ik tot inzichten in hoeverre afstand is over je perspectief zegt. En dat, inderdaad, het in iemands perspectief ver is of niet.

Kaders

In een van de vorige bloggen had ik het over gezinnen en opgroeiende kinderen. Waarbij hun kaders die om hun heen worden gelegd hun gedrag en handelen bepaald. Bij mezelf heb ik dat ook. Natuurlijk. Tot waar liggen m'n kaders waarna ik vervolgens ... gedraag. Na wat langer op dezelfde plaats te zijn gebleven zag ik mijn kaders de wereld. Ik zag mijn kaders nóg tot slechts de mogelijkheden van de wereld. .... Waarbij ik als een vis in een vissenkom mag zwemmen.

Echter veranderen kaders. Zeker als je vertrekt. Als je reist. In een nieuwe plek komt. Orienteren, kijken, te vlug beoordelen, waarbij zelfs eerst Singapore me niet zó veel beviel. Waar ik, inclusief duane stops: zelfs als je met de bus komt, nu zo' n tien uur ben.

Hardwerken

om vervolgens elke keer en gedurende lange tijd je ogen open te houden. Of: bewust te zijn van wat er gebeurd.

Het is makkelijk " in slaap te vallen" met smartphone spelletjes etc. Maar wakker worden en blijven? Daar moet je voor vechten.

Een voorbeeld zijn de opgroeiende zweedse kinderen die, als ik het zo mag zeggen en zien, binnen hun "gegeven kaders" blijven.

Voordat ze gaan inzien waarom ze zich zo gedragen hoe ze zich gedragen zijn ze volgens mij al kilometers verder qua stappen zetten naar besef. Naar inzicht. Bewustzijn.

Wat buiten hun zicht van hun kaders gebeurd zien ze niet. Dat ben je blind voor.

Ook voor mij: daar ben ik blind voor.

: P, : P, : P.

Het punt was dat gedurende in Korea etc. echt wel ben gegroeid in het "wakker zijn". Echter voelde het soms wel echt als bikkelen.

Het resultaat is dat het niet alleen voor dan is, maar dat het blijft hangen. Dat het blijft hangen als toenemende slip langs rivieren.

Ik denk dat daarom het resultaat ook is dat ik naar gebeurtenissen kijk en er compleet andere dingen van leer die niet 1 op 1 gelijk liggen met wat je voor je ziet. Veel inzichten komen als het ware gewoon bij me binnen. Bijna even simpel als dat je met je oog waar kan nemen welke vorm een architectuurwerk heeft.

[Geschreven op Jan. 14th, Deel 1]